تفاوت بین قالب گیری بیش از حد و تزریق دوبل.

جدا از قالب گیری تزریقی معمولی که ما معمولاً برای تولید قطعات تک ماده استفاده می کنیم. قالب گیری بیش از حد و تزریق دوگانه (همچنین به عنوان قالب گیری دو شات یا قالب گیری تزریقی چند ماده شناخته می شود) هر دو فرآیندهای تولید پیشرفته ای هستند که برای ایجاد محصولات با مواد یا لایه های متعدد استفاده می شوند. در اینجا مقایسه دقیق این دو فرآیند، از جمله فناوری ساخت آنها، تفاوت در ظاهر محصول نهایی، و سناریوهای استفاده معمولی وجود دارد.

قالب گیری بیش از حد

فرآیند فناوری ساخت:

قالب گیری اجزای اولیه:

اولین مرحله شامل قالب گیری جزء پایه با استفاده از فرآیند قالب گیری تزریقی استاندارد است.

قالب گیری ثانویه:

سپس جزء پایه قالب‌گیری شده در قالب دوم قرار می‌گیرد که در آن مواد بیش از قالب تزریق می‌شود. این ماده ثانویه به جزء اولیه متصل می شود و یک بخش منسجم و منسجم با مواد متعدد ایجاد می کند.

انتخاب مواد:

قالب‌گیری بیش از حد معمولاً شامل استفاده از موادی با ویژگی‌های مختلف است، مانند پایه پلاستیکی سخت و قالب الاستومری نرم‌تر. انتخاب مواد به خواص مطلوب محصول نهایی بستگی دارد.

ظاهر محصول نهایی:

نگاه لایه ای:

محصول نهایی اغلب دارای ظاهر لایه ای مشخص است، با مواد پایه به وضوح قابل مشاهده است و مواد بیش از حد قالب گیری شده مناطق خاصی را پوشش می دهد. لایه بیش از حد قالب‌گیری شده می‌تواند قابلیت‌ها (مانند دستگیره‌ها، مهر و موم‌ها) یا زیبایی‌شناسی (مثلاً تضاد رنگ) را اضافه کند.

تفاوت های بافتی:

معمولاً تفاوت قابل توجهی در بافت بین مواد پایه و مواد بیش از حد قالب گیری شده وجود دارد که بازخورد لمسی یا ارگونومی بهبود یافته را ارائه می دهد.

استفاده از سناریوها:

مناسب برای افزودن عملکرد و ارگونومی به اجزای موجود.

ایده آل برای محصولاتی که به مواد ثانویه برای گرفتن، آب بندی یا محافظت نیاز دارند.

لوازم الکترونیکی مصرفی:دستگیره های لمسی نرم روی دستگاه هایی مانند تلفن های هوشمند، کنترل از راه دور یا دوربین.

تجهیزات پزشکی:دستگیره ها و دستگیره های ارگونومیک که سطحی راحت و بدون لغزش را فراهم می کند.

اجزای خودرو:دکمه ها، دستگیره ها و دستگیره ها با سطح لمسی و غیر لغزنده.

ابزار و تجهیزات صنعتی: دستگیره ها و دستگیره هایی که راحتی و عملکرد را بهبود می بخشند.

تزریق دوگانه (قالب گیری دو شات)

فرآیند فناوری ساخت:

اولین تزریق مواد:

این فرآیند با تزریق اولین ماده در قالب شروع می شود. این ماده بخشی از محصول نهایی را تشکیل می دهد.

تزریق مواد دوم:

سپس قسمت نیمه تمام شده به حفره دوم در همان قالب یا قالب جداگانه ای که ماده دوم تزریق می شود منتقل می شود. ماده دوم با ماده اول پیوند می خورد و یک بخش منسجم و منسجم را تشکیل می دهد.

قالب گیری یکپارچه:

این دو ماده در یک فرآیند بسیار هماهنگ و اغلب با استفاده از ماشین‌های قالب‌گیری تزریقی تخصصی چند ماده تزریق می‌شوند. این فرآیند امکان هندسه های پیچیده و ادغام یکپارچه مواد متعدد را فراهم می کند.

یکپارچه سازی بدون درز:

محصول نهایی اغلب دارای یک انتقال بدون درز بین دو ماده است، بدون خطوط یا شکاف قابل مشاهده. این می تواند محصولی یکپارچه تر و از نظر زیبایی شناختی دلپذیرتر ایجاد کند.

هندسه های پیچیده:

قالب‌گیری تزریقی دوگانه می‌تواند قطعاتی با طرح‌های پیچیده و رنگ‌ها یا مواد متعددی تولید کند که کاملاً در یک راستا قرار دارند.

استفاده از سناریوها:

مناسب برای محصولاتی که به تراز دقیق و ادغام مواد بدون درز نیاز دارند.

ایده آل برای قطعات پیچیده با مواد متعدد که نیاز به اتصال و تراز کامل دارند.

لوازم الکترونیکی مصرفی:کیس ها و دکمه های چند متری که نیاز به تراز و عملکرد دقیق دارند.

اجزای خودرو:قطعات پیچیده مانند سوئیچ ها، کنترل ها و عناصر تزئینی که مواد سخت و نرم را به طور یکپارچه با هم ترکیب می کنند.

تجهیزات پزشکی:قطعاتی که به دقت و ترکیب یکپارچه از مواد برای بهداشت و عملکرد نیاز دارند.

محصولات خانگی:اقلامی مانند مسواک با موهای نرم و دسته های سخت یا ظروف آشپزخانه با دسته های نرم.

به طور خلاصه، قالب گیری بیش از حد و تزریق دوگانه هر دو تکنیک های ارزشمندی در تولید محصولات چند ماده ای هستند، اما آنها در فرآیندها، ظاهر محصول نهایی و سناریوهای استفاده معمولی با یکدیگر تفاوت دارند. قالب گیری بیش از حد برای افزودن مواد ثانویه به منظور افزایش عملکرد و ارگونومی عالی است، در حالی که تزریق دوگانه در ایجاد قطعات پیچیده و یکپارچه با تراز دقیق مواد عالی است.